अंजुलीले बटुलेका आँशुमा बालुवा र सिमेन्ट घोल्दै गिटीसंग फलामे डण्डी जोड्ने यमराजको परिकल्पनामा कठै बरी ति बारपाककी आमाहरुका फुटेका चुराका टुक्राहरुको झ्याल, ढोका, दलान बन्दा अनि सिउँदोको सिन्दुर पुछि रंगिएका सिन्दुरे महलमा सदाका लागि सुतेका ति काका-काकी नब बिबाहित जोडी सानो भुन्टे कान्छो-कान्छी हजुरबा-आमा आदीको....... बर्खी सकिएको वैशाख १२ लाई म सम्झन चाहन्न…